|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
tpk6 Administrator
|
Wysłany:
Pią 9:24, 28 Gru 2007 |
|
|
Dołączył: 12 Gru 2006
Posty: 813 Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 19 razy Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Klimontów/P-ń
|
Zdjęcia wykonał Mirosław Kwapiński 27 XII 2007 przed zachodem słońca - admin
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
Piękne, prawda?
WIĘCEJ: zob. strona internetowa TPK, [link widoczny dla zalogowanych] tu: Galeria, Krajobrazy Klimontowa.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez tpk6 dnia Pią 13:59, 28 Gru 2007, w całości zmieniany 5 razy
|
|
 |
|
 |
robert.s UŻYTKOWNIK
|
Wysłany:
Pią 21:42, 17 Kwi 2009 |
|
|
Dołączył: 17 Kwi 2009
Posty: 27 Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
Fotografowanie Klimontowa z tej strony jest w rzeczywistości światłością w poznawaniu społeczeństwa i jego historii.
To także nawiedzanie probostwa, które dalej ciągnie dziedzictwo jak tylko można. Za tym idzie z kolei współpraca kilku rodzin, które pomogły parafii wyzbyć się stepów i dostrzec korzyści płynące z posiadania ziemi, tu: gruntu uprawnego.
To także wspomnienia i koncepcje zagospodarowania wolnego czasu dzieciom. Może jazda konno, wakacyjne zbiory owoców, jazda na nartach i sankach, a może wyobraźni zabudowa - modlić się i krzyczeć do władz kościelnych, by nigdy nie odsprzedały ziemi prywatnym właścicielom, bo woda zamoczy nowe fundamenty po deszczu. Itd, itd, itd.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
 |
tpk6 Administrator
|
Wysłany:
Wto 6:29, 07 Lip 2009 |
|
|
Dołączył: 12 Gru 2006
Posty: 813 Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 19 razy Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Klimontów/P-ń
|
Kopia wiersza Włodzimierza Przybyła z jego e-tomiku tworzonego na tym forum:
Klasztor
Spogląda na nas z góry
z dostojną powagą.
Dzień ociera się
o jego ramiona,
słońce mu się kłania
rozlewając promienie,
po dawnych,
zakonnych ogrodach.
Chmury nad klasztorem płynące
jakby go kąpały,
wycierając niebieskim welonem
pomału odpływając
z pięknym pokłonem.
Ptaki zawisły nad
wieżą klasztoru
jak plamy na błękicie
gdzieś rozpełzła się cisza
i dawne zamarło życie.
By kiedyś znów zaświecił
jak królewska korona
oby znów kształcił
wielkich ludzi,
i przynosił nam chwałę.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
 |
|
|
Możesz pisać nowe tematy Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
|
 |