Izba Pamięci Ziemi Klimontowskiej

Uwaga, trzy ostatnie posty przeniesiono do działu tematycznie związanego z ich treścią, tj. 'pytania do radnego' (kliknij: http://www.tpk.fora.pl/pytania-do-radnego-miroslawa-szelaga,73/ ).

Jeśli użytkownik forum nie widzi na ekranie całej struktury tematycznej tej e-platformy, to proszę kliknąć obrazek w głównym pasku menu forum.

E-platforma, pasek z przodu, napisy z tyłu i forum się kręci. Choć prawdę powiedziawszy z tym kręceniem jest słabiutko. A słabiutkie kręcenie powoduje słabiutkie zainteresowanie. Nie wiadomo doprawdy, co by tak to kręcenie zwiększyło?

Myślę i myślę, i coraz większe myślenie skutkuje myślą, że forum dopadła niewydolność, niemoc naszego wieku. A więc jak we wszystkich aspektach życia, narasta marazm i zwątpienie jednostki zwanej obywatelem. Obywatel dzisiejszych czasów, jak to obywatel dzisiejszych czasów, niezależnie od wykształcenia, płci, wieku jest "gapem", który się gapi na wszystko, na wszystkich i jak "gapowi" jest wszystko jedno, że to gapienie robi z niego biernego uczestnika przemijającego czasu. Jest mniej lub bardziej zaangażowany, ale tylko w to, co ma mu przynieść konkretną korzyść.
Jak tym "gapom" przywrócić, tchnąć w nich potrzebę bycia uczestnikiem i budowniczym nie tylko lokalnego lepszego życia?

Panie Mirku, kolejna bardzo trafna uwaga.

Rzeczywiście wyhodowano społeczeństwo "gapiów". Pewnie wszyscy, którzy "troszczą się" o "wychowanie" mnie i ciebie oraz młodzieży poczują się tym stwierdzeniem (mocno) dotknięci. Pomimo tego nie zrobią nic (tak przypuszczam), żeby się na ten temat wypowiedzieć a każdy dla usprawiedliwienia swojej niemocy powie, że to nie jego wina. Tym samym wszechobecny kociokwik potęguje się - media zwalają winę na polityków, politycy na innych polityków, szkoła na rodziców, rodzice na szkołę, kościół na każdego kto mu nie przytaknie, wójt na radnych... .

Mało tego!!! Wszyscy do kupy, wbrew jakiejkolwiek logice, żyją w przeświadczeniu nieomylności. Nieomylność to samozadowolenie prowadzące do zaraźliwej bierności a ta z kolei daje przyzwolenie na niecne postawy i czynny[/b], które dopiero wzbudzają zainteresowanie powiedzmy to "gawiedzi".

A gawiedź jak to gawiedź poczyta, czasem pokrzyczy, częściej poszepce, ale nigdy oficjalnie się nie wypowie.

Klub seniora próbuje wyrwać się z wiejskich stereotypów, że ludziom starszym już się nic nie należy od życia. Jedyną rozrywką było po wieczorowej mszy spotkać drugą podobną wiekiem istotę i przez chwilę pogadać o wszystkim i o niczym.
Teraz - o ironio losu - starsi mają więcej czasu i pieniędzy dla siebie. Dzieci wyjechały za chlebem, czy szukać lepszych perspektyw - nie trzeba bawić wnuków i oddawać całej emerytury.
Oczywiście zostało trochę "pokrzywdzonych" darmozjadów, którzy dla zdobycia używek przyduszają emeryta i dzielą się z nim emeryturą, ale jest ich nie tak dużo i zawsze taki emeryt ma szanse przeżyć drania, któremu alkohol czy narkotyki zlasują jakąś część organizmu odpowiedzialną za dalsze funkcjonowanie. Taki więc delikwent umiera, ksiądz mszę pożegnalną odprawi, taką samą jak "porządnemu", no i nawet nie wspomni o zasługach w krzewieniu używek i podduszaniu, żeby nie sprawiać emerytowi(ce) przykrości.
I taki uwolniony emeryt może w klubie zaznać błogiego oddechu.

Dajmy spokój wynaturzonym przypadkom. Koło próbuje różnych sposobów, żeby odwrócić uwagę od przemijania i za niedługiego umierania. Raz w miesiącu w bibliotece trwa dyskusja nad przeczytana książką, polecaną przez p. dyrektor. I to już jest jakiś sposób na odwrócenie uwagi od tego, co przed chwilą napisałem.

Drugi plus, to że podobno czytanie zmniejsza ryzyko zrobienia z mózgu wody, czyli Alzheimera. Jest to więc taki modny dzisiaj produkt: dwa w jednym.
Szkoda, że tak mało jest w kole emerytów, rencistów (25). Bo z moich obliczeń, to jedna trzecia Klimontowa powinna na te dyskusje uczęszczać.

Istnieje też koło seniora przy kościele, ale jak ono tam działa, to nie mam pojęcia. Oczywiście muszę nadmienić, że to jest tylko jeden ze sposobów klubu na przełamywanie starowiejskiego myślenia na temat starości i przełamywania tabu na ten temat. A jakie są inne, to może przy okazji.

90-9-1: Zasada partycypacyjnej nierówności

Zastanawiali się Panowie w kilku postach powyżej nad zjawiskiem "gapowiczów“ w życiu i na forum. Ja skłonny byłbym bardziej optymistycznie patrzeć na tę sprawę w odniesieniu do naszej e-platformy, co uzasadniam poniższym komentarzem.

Chociaż statystyki aktywności internautów w liczbach bezwzględnych robią wrażenie, to tak naprawdę w różne debaty, w tym na naszym forum społecznościowym, angażuje się zaledwie ułamek odwiedzających. Dlaczego tak się dzieje – można wyjaśnić w następujący sposób.

Dzisiaj do opisu zachowań internetowych społeczności wykorzystywana jest reguła 90-9-1 nazywana zasadą partycypacyjnej nierówności.
Oznacza ona, że 90 procent użytkowników stron internetowych stanowią bierni widzowie (tzw. oglądacze, a może jak chcą Panowie - gapowicze), 9 procent z nich z różną częstotliwością włącza się wyrażając swoją opinię (komentatorzy) w postaci postów, zaś zaledwie 1 procent, to tzw. kreatorzy, czyli osoby zakładające różne e-platformy i wytwarzające oryginalne treści, publikujące wiadomości i informacje na blogach, forach (w tym ich moderatorzy), stronach www itp.

Ogólnie więc aktywność forowiczów w Klimontowie mniej więcej przystaje do powyższej reguły i prawdopodobnie w najbliższym czasie proporcje te nie ulegną zasadniczej zmianie. Niemniej, byłoby dobrze, gdyby mieszkańcy Klimontowa/gminy -może uczniowie?- poznawszy wspomnianą zasadę ‘partycypacyjnej nierówności’ zechcieli mimo wszystko ją nieco ‘poprawić’, zwiększając swój udział w dyskusjach na tym forum, uprzejmie zapraszam.

Panie radny, a nie można do pańskiego klubu seniora (jak jeszcze istnieje) jakiejś młodzieży wkręcić Smile

. Ja mam czas, mogę panu pomoc, żeby nie było Very Happy

Do klubu seniora zapiszemy każdego, kto jest emerytem lub rencistą. Dlatego istnieją w klubie różnice w wieku. Ale Ty na razie się nie kwalifikujesz.
Choć ostatni projekt integracyjny, który przeszedł koło nosa, mógłby być dla Ciebie szansą na współpracę z kołem i wykazaniem się - szkoda-, ale liczę, że będzie jeszcze niejeden projekt, gdzie się przydasz.

Zasada partycypacyjnej nierówności tłumaczy zjawisko udzielania się na forach czy w innych obywatelskich działaniach. Jest to pewne pocieszenie, że gdzie indziej jest podobnie. Marne to pocieszenie, ale zawsze pocieszenie. Mnie nie chodziło za bardzo, żeby pisali wszyscy i o wszystkim, lecz żeby istotne sprawy dla gminy, dla jej rozwoju były szeroko komentowane przez jak największą liczbę uczestników (burza mózgów), choć co prawda, to prawda, władza nasza nie daje tu wielkiego przyzwolenia na wtrącanie się - ona wie najlepiej!

Jestem ciekaw, kiedy pan prowadzi ten ,,Klub Seniorów,, Question

, jak pan wiecznie jest w Sadowiu Cool

. Nie zastanawiał się pan nad wyprowadzką z Klimontowa? A może by pan został radnym w Sadowiu Cool

. Bo jakby się panu chciało, to by pan się starał o jakiś projekt. Jak to było kiedyś za czasów projektu ,,Poszukiwacze Skarbu,,. Teraz normalnie jest porażka.

A Muszka jak zwykle, dalej po swojemu.
Traktuje Pana Mirka jak chłoptasia, któremu nawet życie by układał. A może tak Pan Łukasz znajdzie jakiś projekt i go zrealizuje.
Chętnie przyjrzę się, jak to robią młodzi i gniewni.

Z chęcią bym jakiś projekt zrealizował, tylko żeby pokrywał się z moimi zainteresowaniami Very Happy

. I żeby się znalazła młodzież, którą by to zainteresowało, a teraz wiadomo, że młodzież co niektóra jest oporna na wiedzę Confused

.
A myślę, żeby mi pan pomógł? Very Happy

. Młody to może jestem, ale już 25 lat na karku YES, a gniewnym się nie czuję, bo jakoś nikomu krzywdy nie zrobiłem i nie miałem żadnych problemów z prawem.

Pozdrawiam Luki Very Happy

Fajną strategię reprezentuje Pan Łukasz.

- po pierwsze projekt musi pokrywać się z jego zainteresowaniami,
- po drugie żeby się znalazła młodzież, której od razu przypisuje odporność na wiedzę,
- po trzecie szuka pomocy.

Panie Łukaszu:
- proszę poszukać takiego projektu, który będzie pokrywał się z pana zainteresowaniami (może o tych zainteresowaniach coś Pana napisze oficjalnie),
- proszę znaleźć grupkę młodzieży, którą Pan zachęci do udziału w projekcie,
- jak się panu uda powyższe, to pomogę.

A więc czas na działania!!!

A pan przecież wie, czym się interesuję, a temat jest bardzo ciężki poświęcam już to 8 rok i dalej się uczę. A ostatnio zainteresował mnie jeszcze program na Discovery "Łowcy meteorytów" Very Happy

.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=6SCxC9tMFm0

Pozdrawiam Luki Very Happy

Panie Łukaszu!
Pasja jest, zbiory są, no to czas umówić z Panem Mirkiem spotkanie z emerytami .
Aby było Panu łatwiej proponuję, aby Pan na jakiś czas zapomniał, że wy młodzi musicie ciężko tyrać na emerytów (tak to Pan ujął).
Liczę, że podejmie Pan pomysł i niebawem przekaże nam relację. Życzę powodzenia i z życzliwością będę się temu przyglądał.

Prawda YES pasja i zbiory są Very Happy

. Nie tylko pan Mirek ma zbiory, wiele osób zbiera, tylko że mało kto o tym wie, bo po prostu nie chcą się chwalić swoimi eksponatami Very Happy

.
Jak pan Mirek będzie chciał się umówić na spotkanie, to z chęcią na nie pójdę Very Happy

.
Pomysłów mam sporo, tylko ciężko zrealizować Very Happy

. YES Ty też byś wpadł w jedno miejsce byśmy pogadali?
A co jeszcze do mojej pasji szykuję się do sezonu 2013, z chęcią wyszedłbym w teren, tylko szkoda, że zima.

Pozdrawiam Luki Smile

Odpowiem na pytanie: czy Sadowie, czy Klimontów?
W Sadowiu rozkręcam biznes sadowniczy. Mały to interes i dochody niewielkie - wyjątkiem ostatnie dwa lata, gdzie zarobek był, i to duży - i to stało się moją pasją. Najpierw była to pomoc mojej sympatii, a teraz przerodziła się w coś większego i tu i tam - mam tu na myśli tez stosunek do sympatii. A jak coś robię, to robię z sercem: dobrze, dokładnie, z uczuciem i znowu mam tu na myśli...

Sadowie to jest problem nie tylko mojej sympatii, ale jest to problem ogólnopolski. Co zrobić, gdy na gospodarce zostają "starzy", co zrobić z "ojcowizną", gdzie całe pokolenia pracowały, dorabiały się w pocie czoła i nagle co dalej?
Co zrobić? Może dzieci wrócą? Dobrze, że człowiek jeszcze "młody" i daje radę to wszystko ogarnąć. Ale jak długo? Wtedy nawet Klimontów lepszy, przyjaźniejszy dla ludzi starszych.

Druga strona medalu to sprawy biznesowe. Sadowie dzięki mojej pracowitości, zaradności stanowi i będzie stanowić nie tak znowu małe źródło dochodu (w stosunku do naszych rent). Jeżeli weźmiemy pod uwagę, że moja renta strukturalna się skończy (2 lata), dieta radnego się skończy, zostaniemy razem z "moją" z małymi dochodami, tak że nie mamy nawet bardzo innego wyjścia - żeby godnie żyć trzeba pracować!

Daję radę pogodzić to wszystko z funkcją radnego! Jako radny nigdy nie opuściłem żadnej sesji, komisji. Jestem prawie zawsze na każdych uroczystościach, zawsze jestem w Klimontowie, jak się coś dzieje. Żeby wszyscy radni poświęcali tyle czasu, tyle energii i tak byli związani uczuciowo i emocjonalnie, to może trochę lepiej by się działo.

Z Sadowia do Klimontowa jest na rzut beretem (27km), to o czym gadka (mamy samochód). Po drugie, oprócz okresu zbioru owoców jestem od poniedziałku do piątku przeważnie w Klimontowie. Spotykam się wtedy z moimi wyborcami, seniorami, moimi klubem AA, jestem w "Izbie". Czasami wyjeżdżam: zwiedzanie, sprawy rodzinne (b. ciężko chora siostra w Łodzi, Warszawa- różne sprawy) i wtedy siłą rzeczy nie ma mnie w Klimontowie.

Jeszcze co do diety? Bo o to najbardziej chodzi, już mam pomysł na jej rozdysponowanie (część) tak, żeby nie kłuła w oczy. Bo, co jak co, ale najbardziej kłuje moja dieta. Trzeba działać, bo i wybory następne za dwa lata i muszę przekonać wyborców, że dla Mirka dieta nie jest celem.
Tak, chcę być radnym, przede mną masa spraw niezałatwionych, dużo nieprawidłowości niewyeliminowanych. Walczę, drążę każdy bolący mnie problem. Staram się, by się nam w Klimontowie lepiej żyło. Czy tak postępuje ten, któremu nie zależy na Klimontowie, który myśli wyjechać?

Trochę wyobraźni mój drogi teraźniejszy wyborco, ale i przyszły (nowa ordynacja wyborcza, nowy podział administracyjny).