Koledzy ze starej fotografii

Mieszkańcy zawsze lubili fotografować się na tle kościołów.

[link widoczny dla zalogowanych]

Tegoroczna zima jak dotąd oszczędnie gospodaruje śniegiem.
Nie zawsze tak było.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Trochę lata zimą.

Co to za budynek?

[link widoczny dla zalogowanych]

Budynek szkoły podstawowej tzw. 1000-latki. Teraz szkoła nosi imię założyciela Klimontowa J.Ossolińskiego. Z samą szkołą mam kilka wspomnień, m.in. pracowałem przy jej budowie przez całe wakacje, przedtem odrabiając tzw. serwitut, który każda rodzina musiała odpracować: 2 dni lub zapłacić.

Ale mnie interesuje budynek stojący tuż za szkołą w ogrodzie p. S., którego nie widać na zdjęciu. W tym budynku, a raczej jednoizbowej chatce mieszkała rodzina "Plonów" - oczywiście to była ksywa. - Sam dom jak i jego otoczenie warte jest osobnego opisu.
Najbarwniejszą osobą był właściciel - stary "Plon". Za domem była ławeczka, na której pijało się tanie wino. Jak przystało na młodzieńca, który uwielbiał takie urocze miejsca i tanie wina o niepowtarzalnym smaku zgniłych owoców, z których było toczone, nie muszę pisać, że byłem tam częstym gościem. Pora dnia nie odgrywała różnicy, zawsze byłem mile widziany. Byłem też głównym sprawcą opróżniania balonów ze swojskim winem, które też mi bardzo smakowało, a było robione oczywiście przez starego "Plona".
Do czego zmierzam: otóż stary był niezrównanym gawędziarzem, o niebywałej fantazji i polocie w opowiadaniu zdarzeń, historyjek z dawnych biednych, ale szczęśliwych lat przedwojennych, wojennych oraz tuż powojennych. Dużo mi tych jego wspomnień i bajań uleciało, ale część została i mam je w pamięci.

[link widoczny dla zalogowanych]

Wszystkim Paniom, na Dzień Kobiet, samych pogodnych dni.

Piękne kwiatki te bratki! Zdjęcie zrobione profesjonalnie, zostało na nim pokazane piękno tak związanego nierozerwalnie z wiosną kwiatu.

Mnie te kwiaty kojarzą się z wczesną młodością, kiedy to z mamą kupowało się je u "Leonka", naszego klimontowskiego - wszystkim znanego - "oryginała". Znany był szczególnie jako ogrodnik, który praktykował w Górkach klimontowskich u ogrodnika Karskich p. Szwarc-Bronikowskiego.

I tu muszę z wielka przykrością dla Twoich szczytnych intencji, dla których powiązałeś te kwiaty z Dniem Kobiet przyznać się, że mnie te kwiaty kojarzą się z upamiętnianiem kobiet i nie tylko kobiet, ale w innym kontekście.

Wiosną zaczynały się nasadzenia bratków na cmentarzu. Cmentarz nie był taki jak teraz zabetonowany, przeważały mogiły ziemne. U nas była katakumba, ale zamiast płyty była obłożona darnią, a na wierzchu przykryta ziemią . Na tej ziemi w kształcie krzyża sadziło się bratki.

Ale czy tak kojarzone, czy tak kojarzone bratki, i tak pięknie, i tak pięknie.

Dziadek "Pogoda", Jaś "Pojedyczka", Antoni "Rybka", Kalina "Ojczyzna", Oleńka z Sandomierskiej, Kazik "Obman", dziadek "pierdziesiąt groszy", Józia, Marek "Ślipek", Wacek "Kiełbik", pan od łaciny, "Plon" i Adaś "Plon", "Leonek". "Kubuś" i kto tam jeszcze. Barwne typy, mieszkali tam i przeminęli. Pozostali w pamięci już nielicznych.

Pisanie wspomnień jest teraz na topie. Niedawno oglądaliśmy serial o Annie German, właśnie przeczytałem jednym tchem niedawno wydaną książkę o zespole wokalnym Filipinki.

Zachęcam Cię Mirku do napisania wspomnień o ludziach i wydarzeniach mniej lub bardziej ważnych, jakie miały miejsce podczas Twojego długoletniego już zamieszkiwania w Klimontowie.

MM

Tak, Klimontów miał swoich oryginałów, to jest takich ludzi, którzy swoim zachowaniem, stylem życia, wyglądem, sposobem postrzegania świata zasłużyli sobie na pamięć reszty mieszkańców.

Napisanie takich wspomnień o tych wszystkich wymienionych w poprzednim poście "typach", którzy w starszej populacji mieszkańców Klimontowa tkwią głęboko w pamięci, byłoby ciekawym wyzwaniem dla mnie, a także stanowiłoby niezłą lekturę historii Klimontowa. Bo co tu dużo ukrywać, właśnie ci ludzie nadawali koloryt, tworzyli w pamięci niezapomniane skojarzenia, byli tak wtopieni w życie mieszkańców Klimontowa, że bez nich życie wydawałoby się mniej ciekawe, mniej atrakcyjne. W dobie, gdzie życie toczyło się bez telewizji, internetu ci ludzie tworzyli "elitę" mieszkańców, których wszyscy znali, wszyscy ich zachowanie komentowali, byli częścią nierozerwalną miasteczka.

Może się pokuszę napisać coś nieco o tych barwnych postaciach Klimontowa na swoim blogu. Będą to tylko wycinki z ich życiorysów, które udało mi się zapamiętać. Choć prawdę powiedziawszy, każda z tych postaci zasługuje na osobną biografię. A swoją postawą, zachowaniem, swojskim podejściem do otaczającej ich rzeczywistości naprawdę na nią zasługują. Ręczę nawet, że ich sposób na życie, stosunek do życia budziłby podziw, szczerą zazdrość w naszej zaganianej , pełnej sprzeciwu rzeczywistości.
A co za tym idzie, każdy wróciłby chętnie wspomnieniami do tych odleglejszych czasów, gdzie wszystko było naj..., gdzie człowiek był młodszy, piękniejszy, gdzie żyło się lepiej, spokojniej, weselej, zdrowiej itd. Ale też te barwne historyjki z ich życia byłyby chętnie czytane przez ludzi młodych nie pamiętających tych czasów.

Ulica Krakowska

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

To także ulica Krakowska.

[link widoczny dla zalogowanych]

Klimontów, lata trzydzieste ubiegłego wieku.

[link widoczny dla zalogowanych]

Panie Marku,

może dałoby się powtórzyć w tym samym ujęciu, czyli wykonaną z tego samego miejsca panoramę Klimontowa roku 2014?
Byłoby to ciekawe.

Stworzył Pan na forum klimontowskim niezłą galerię. Ciekaw jestem, kto z obecnych Obywateli gminy posiada tak bogatą dokumentację ikonograficzną, można powiedzieć urbanistyczno-architektoniczną tej miejscowości, w tym także jej mieszkańców - na przestrzeni kilkudziesięciu lat?

Pozdrawiam

W tym roku nie będę w Klimontowie. Mieszka tam kilku zdolnych fotografików, może któryś z nich zechce wdrapać się na Wistki i pstryknąć kolorową panoramę miejscowości. Anno Domini 2014.

Moje zasoby się kończą. Apelowałem już tutaj, by zamieszczać stare fotografie miejscowości i obywateli. W szufladach kryje się niejedna perełka, wystarczy tylko chcieć, pomyszkować w starociach i zamieścić na forum.

Poniższej fotografii nie zamierzałem tu umieszczać. Jest na niej moja mama oraz kilkoro mieszkańców Klimontowa, którzy już odeszli. Dlatego warto przypomnieć ich twarze, bo to byli porządni ludzie.

[link widoczny dla zalogowanych]

Brama i stróżówka do warsztatów popularnej "zawodówki". Akurat to miejsce niewiele się zmieniło. Myślę, ze niejeden absolwent przypomni sobie z nostalgią, jak zaczynał od piłowania młotków.

[link widoczny dla zalogowanych]