Galeria pamięci (1-2 listopada)

GALERIA PAMIĘCI (1-2 listopada)

1 listopada obchodzimy dzień Wszystkich Świętych, zaś 2 listopada Święto Zmarłych.

Dni te zachęcają nas w sposób szczególny do wspomnień o naszych krewnych, bliskich, znajomych, którzy odeszli. Zgodnie z tradycją odwiedzamy ich groby, zapalamy świeczkę, modlimy się pragnąc w ten sposób ożywić w naszych sercach pamięć o nieobecnych.

Zatrzymując się przy grobach bliskich częściej niż zwykle myślimy o upływie czasu i kruchości życia. Śmierć pozostaje dla nas tajemnicą, wielką niewiadomą, a zastanawianie się nad nią często budzi w nas lęk. Choć zdajemy sobie sprawę, iż śmierć jest nieunikniona i dosięgnie każdego- trudno nam się z nią pogodzić.

Niniejsza galeria powstała głównie z myślą o tych (ale nie tylko), którzy mają swoich bliskich zmarłych na cmentarzach położonych na terenie gminy Klimontów, ale z różnych powodów nie będą mogli ich odwiedzić. Tu na Forum TPK możesz poświęcić Im, a także innym bliskim ci Zmarłym serdeczne słowo wspomnienia.

To także miejsce na refleksję o tych, których wszyscy bliscy już odeszli, a w pamięci żyjących ślad po nich uległ prawie zatarciu.

Jeśli chciałbyś o kimś takim wpomnieć- napisz!

Uwaga:
Zapal symboliczny znicz

Zapala się znicz tylko po zalogowaniu się na forum. W formularzu postu kliknij w pasku narzędzi ikonę ‘Img’, następnie wklej skopiowany wybrany adres internetowy obrazka znicza i ponownie kliknij ‘Img’. Wpisz treść postu.

Mały znicz:

[link widoczny dla zalogowanych]

Średnie znicze:

[link widoczny dla zalogowanych]

1 listopada Dzień Wszystkich Świętych to czas refleksji, przemyśleń i wspomnień. To czas głębokiego zastanawiania się nad naszym życiem, nad przemijaniem i sensem naszego istnienia. To czas pewnych wewnętrznych rachunków, podsumowań i zastanawiania się nad swoim doczesnym życiem i nad tą drugą stroną, na którą kiedyś przyjdzie nam przejść.

To, co kończy się na ziemi, ma swój początek w niebie. Ktoś kiedyś napisał, że człowiek żyje dotąd, do kiedy żyje w pamięci innych. Nasza pamięć o zmarłych, którzy odeszli z tego świata do wieczności jest niejako ich przedłużeniem życia wśród nas.

Żyją oni, bo wciąż żywa jest pamięć o nich. I to jest piękne. Ale są i tacy o których już zapomniano. O ich kiedyś doczesnym życiu świadczą tylko marmurowe i granitowe groby przybrane w Dzień Zmarłych kwiatami i palącymi się zniczami, symbolem pamięci o Nich. Są i takie zapomniane groby, które swym smutnym widokiem przypominają nam, że i Ci, którzy w nich spoczywają mieli kiedyś swoje rodziny, swoich przyjaciół i znajomych. Dziś nie mają nikogo.

Spacerując dziś wśród mogił naszych bliskich pochowanych na cmentarzu parafialnym w Klimontowie przywołuję w pamięci postacie zmarłych już moich bliskich, przyjaciół, znajomych i tych dalszych znanych mi z imienia i nazwiska.

Patrząc na mijane grobowce, spoglądając na niektóre fotografie, czytając znajome mi nazwiska nie mogę oprzeć się wrażeniu, że oto tu, w tym świętym miejscu, miejscu niezwykłej ciszy i wielkiego skupienia znajduje się mój ten prawdziwy Klimontów, miasteczko ludzi, którzy kiedyś tu żyli, tu dorastali, tu pracowali i tu umierali.

Dziś, dosłownie w przeddzień Dnia Wszystkich Świętych wspmnę w paru słowach o moich znajomych, którzy w jakiś szczególny sposób zapisali się w mojej pamięci. Są wśród nich moi sąsiedzi, moi koledzy z podwórka, z którymi spędzałem niezapomniane chwile z okresu swojego dzieciństwa, są dalsi znajomi, którzy w jakiś szczególny sposób zapisali się w mojej pamięci. A wszystko po to, aby jeszcze raz przypomnieć sobie o nich, wspomnieć ich i utrwalić w pamięci ich nazwiska, o których tak niewielu z nas na codzień pamięta.

Wspominam dziś moich zmarłych kolegów z podwórka i ze szkolnej ławy, z którymi przyszło mi spędzieć najpiękniejsze lata mojego dzieciństwa, a zwłaszcza: Andrzeja Rębacza, Mariana Jagiełłę, Szymka Bilskiego, Mariana Drożdżala, Bogdana Łuszcza, Jana Szajniakowskiego, Krzysztofa Grzesika;
kolegów i koleżanki ze szkoły: Mieczysława Wójcika, Edwarda Czarneckiego, Annę Kalinę, Bodana Skibińskiego, Ewę Korek, Ryszarda Korka, Jacka Wyrzykowskiego;
moich sąsiadów i znajomych: Janinę i Jana Łuszczów, Zofię i Jana Bryłów, Stanisława Kulika, rodzinę Rębaczów, Franciszka Kochanka i Janinę Kochanek, Jana Wciślika, państwa Małobęckich, państwa Sośniaków, Henryka Jagiełłę, Mariana Drożdżala, Stanisława Gawła, państwa Korków, państwa Szajniakowskich, Jana Dąbka i Janinę Dąbek, państwa Rokwiszów, Mariana i Helenę Ciepiel, Wandę Baran, itd.

Nie sposób jest wymienić wszystkich tych, których znałem, a którzy odeszli do wieczności. Niech ten dzień będzie nie tylko dniem refreksji, ale także dniem pamięci i wspomnień o naszych bliskich. Niech tego dnia na ani jednym grobie, na ani jednej zapomnianej i opuszczonej mogile nie zabraknie palącego się znicza, który jest symbolem naszej pamieci o tych, którzy już odeszli, których nie ma wśród nas...

Pamięci Staszki Szeląg, mojej Koleżanki z czasów szkolnych oraz studiów w Poznaniu.
Z.Sz.

Pamięci Marysi Lipiec, Koleżanki z okresu szkolnego w Klimontowie.
Z.Sz.

Pamięci Bogdana Łuszcza, mojego Kolegi z czasów młodości.
Z.Sz.

Pamięci mojego kolegi - Zbyszka Sajdy, który odszedł zbyt wcześnie z tego świata...

E.M.

Pamięci zmarłych: Anieli i Henryka Boryckich oraz Bolesława Bienia
Z.Sz.

Wspomnijmy kolegę Zbyszka Cieplińskiego, który zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Spoczywaj w pokoju Zbyszku.

Św. pamięci Jacka Wyrzykowskiego i jego matki. Śpijcie w pokoju!!!

Cieszy mnie bardzo, że w Dniu Wszystkich Świętych na zapomnianych kiedyś grobach, znajdujących się na cmentarzu parafialnym w Klimontowie, zapłonęły znicze, symbole pamięci o tych, którzy odeszli do wieczności.
Symboliczny znicz zapłonął m.in. na grobach dwóch wielkich społeczników lekarzy - Zysmana i Ichnatowicza.

W Dniu Zmarłych jeszcze raz wspomnijmy o tych, którzy swoją pracą, działaniem społecznym i pomocą dla najbardziej potrzebujących w swoim doczesnym życiu na trwałe zapisali się we wdzięcznej pamięci żyjących mieszkańców Klimontowa.

Św. pamięci Ireny i Jana Szkutników, Jana Kosińskiego, Mariana i Heleny Ciepiel, Zofii, Stefana i Bogdana Skibińskich, Bogdana Sieranta, Marii, Jana i Bogdana Łuszczów, Heleny i Władysława Ciepiel, Teofili i Piotra Ciepiel, Jacka Boryckiego, Anny i Leonarda Tarnawskich, Franciszka Dąbrowskiego, nauczycieli LO w Klimontowie Stanisława Walczyny, Henryka Krasowskiego, Zbigniewa Kulińskiego, Piotra Słaby, Wiktora Hamerskiego, Felicjana Gołębiowskiego, Haliny Pawłowskiej, Henryki Bajur, Haliny Staszkiewicz, kolegów i koleżanek Ewy Korek, Ryszarda Korka, Jacka Wyrzykowskiego i Krzysztofa Rybusa. Niech spoczywają w pokoju.

Św. pamięci Czesława Bzdyry, niech spoczywa w pokoju!

Św. pamięci Zbigniewa Zybały, mojego kolegi z lat dzieciństwa, z którym spędzałem wolne chwile na wspólnej zabawie. Spoczywaj w pokoju Zbyszku. Andrzej B.

Najlepszy tekst na blogu ‘kominka’ w 2008 roku.
Przeczytaj w nadchodzące dni listopada, poniżej fragment:

„Miał może sześć albo siedem lat, gdy umarła jego mama.
Powiedziano mu, że jest w niebie, ale gdy wychodziliśmy na dwór i patrzeliśmy w górę, nie dostrzegaliśmy niczego prócz chmur. On płakał krzycząc w niebo, ale powiedziano mu, że niebo jest zbyt wysoko.
Kazali mu zapomnieć o niej. Mama nie żyła. Była za daleko, aby go usłyszeć.
Ale on uparł się i chodził pytając wszystkich, jak ma dostać się do nieba, bo tęskni za mamą.
Dziś już nie pamiętam który z dorosłych dał mu ten pomysł, może ojciec, może sam zobaczył to w jakiejś bajce, ale...
Zbudowaliśmy latawiec, najdłuższy i najpiękniejszy latawiec, jakiego widział świat.
Wszyscy wiedzieli, po co go budujemy, wiedzieli także, że to nie ma sensu, ale pomagali nam.”

Pełny wzruszający tekst zob. blog ‘kominka’:
Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

Św. Pamięci Agnieszka Karasińska niech spoczywa w pokoju [*]